Hz. Peygamberimiz sav’e İtaat

“Kim peygambere itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur.” Nisa,80.

Kur’ân-ı Kerim’de Peygamberimiz sav’e itaat, Hz. Allah’a itaat olarak zikredilmiştir.

“.De ki, ey peygamber! “Eğer Allah’ı seviyorsanız bana tabi olun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı affetsin, zira Allah çok affeden ve çok acıyandır.” Ali İmran,31

“De ki: Allah’a ve elçisine itaat edin. Eğer bundan yüz çevirirlerse bilsinler ki, Allah kendisinden gelen gerçekleri örtbas edenleri sevmez.” Ali İmran,32

“.Kim Allah’a ve peygamberine itaat ederse, Allah onu içinden ırmaklar akan ebedi kalacakları cennetlere koyar, işte büyük kurtuluş budur.” Nisa,13

“Peygamber size ne verirse ve ne getirirse ve ne de emre-derse onu alın ve sizi neden sakındırıp yasaklarsa ondan elinizi çekin, yolunu-zu Allah’ın kitabıyla bulmaya çalışın, çünkü Allah’ın azabı çetindir.” Haşr,7

“O münafıklar, sizi hoşnut etmek için iyi niyetle edip eyledikleri konusunda, yüzünüze karşı Allah’a yemin ederler. Oysa gerçekten inanmış olsalardı, herkesten önce Allah’ı ve O’nun elçisini hoşnut etmeye çalışmaları gerekirdi.” Tevbe,62

“Allah ve elçisi, bir konuda hüküm verdikten sonra, artık inanmış bir erkek ve kadının, kendi işlerinde tercih hakları yoktur. Ama böyle bir hakkı kendilerinde görerek, Allah’a ve elçisine isyan eden kimse, apaçık bir sapıklık-la sapıtmış olur.” Ahzab,36

“.Peygamber mü’minlere kendi canlarından her konuda tercih edilmeye ve sözü dinlenmeye daha yakın ve daha layık olandır.”  Ahzab,6

“De ki: Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, mensup olduğunuz oymak ve kabile, kazanıp biriktirdiğiniz mallar, kötüye gitmesinden kaygılandığınız ticaret, hoşlandığınız konutlar size göre, Allah’tan ve O’nun elçisinden ve O’nun yolunda savaşmaktan daha sevimli ise, artık Allah buyruğunu getirinceye kadar, yani dünya ve ahirette başınıza bir bela gelinceye kadar bekleyin. Şüphesiz ki, Allah kendi ayetlerini çiğneyenleri asla doğru yola iletmez.” Tevbe,24

Ayetlerde Hz. Muhammed Efendimiz sav’e itaat ve şartsız bir teslimiyetin gerekliliği ifade edilmektedir.

İtaat; Allah ve Resulü’nün emir ve yasaklarının, kişinin şahsî istek ve arzularına üstün gelmesidir.

Hz. Ebû Bekir rh bir defasında, “Rasûlullah ın yaptıklarından hiçbirini terk etmedim. Hepsini işledim. Eğer Rasûlullah’ın sünnetini terk edersem hak ve hidayetten sapıtmamdan korkarım.” Demiştir. Müslim, Kitabül cihad ve Siyer,16

Yine Hz. Ömer rh “Cuma günü, hutbede iken, Osman İbnu Affan mescide girer. Ömer rh minberden ona seslenir.”Vaktin farkında mısın, (niye cumaya geciktin?)”

Hz. Osman “Bugün meşguliyetim vardı. Eve gelir gelmez ezanı işittim. Abdest almanın dışında bir işim olmadı!” açıklamasında bulunur.

Hz. Ömer rh “Keza abdest (le yetinmen de bir eksiklik). Biliyorsun, Resûlullah sav bize Cuma günü yıkanmayı da emretmişti.” Der.

Mus’ab bin Umeyr’in kardeşi Ebû Azîz naklediyor, “Bedir savaşında ben de esir alınmış, Ensar’dan bir gruba teslim edilmiştim. Allah Rasûlü sav ‘Esirlere iyi davranın!’ buyurdu. O’nun bu emrini yerine getirmek için yanlarında bulunduğum ensar, kendileri sabah akşam hurma ile yetindikleri halde bana hurma ve ekmek veriyorlardı.” Heysemi,6/86

Rabbimiz tüm ümmete Peygamberimiz sav’e tam itaat etmeyi nasip eylesin…